KUL

Ben sana can pazarında kul idim

Keşke beni üç kuruşa satsaydın

Değersiz bir eşya gibi, hor görüp

Aşkımı da bir kenara atsaydın

İçimde akan sevda nehri sendin

Ömrümün miadı, dehri sendin

Aşk ummanında yüzen bahri sendin

Keşke aşka gömülüp de batsaydın

Tutmadın eş diye bir gün salımdan

Döndürdün kalbimi saadet yolundan

Kırıp getirdiğim o bahar dalımdan

Gençliğimi bir kez olsun, tatsaydın

Madem gidecektin bir gün ansızın

Madem ağır geldi yürekteki sızın

Çıktığı gibi bir evden hırsızın

Yüreğimin kapısını kapatsaydın

Toprak evladının evi, hazır içinde

Ne gam olsaydım şimdi kabir içinde

Öderdim borcumu belki huzur içinde

Son nefeste elimi sen tutsaydın