Bakma bu çöllerde böyle ıssız olduğuma
Ben de uçsuz ummanlar, bahirler gördüm
Karlara esir olmamış, erguvanlar kokan
Nur-û hâkla ışıyan koca şehirler gördüm

Gözlerimi buralar gibi bozkırda açmadım
Ömrümce bu çorak dağlarda uçmadım
İçtiğim bu şerbeti kendim seçmedim
Bin şerbete değişilmez ne zehirler gördüm

Şimdi muhattabım ilmin kemâlin fukarasına
Gündüzün beyazına gecenin en karasına
Haps olundum bir derenin manzarasına
Halbuki içinde saadet akan nehirler gördüm

Kaybetmedim henüz gurbet savaşını
Kuruttuysam da gözümün dinmez yaşını
Altın da etseler artık toprağını taşını
Kanmam, ki ben ne cevahirler gördüm