Oğlum..

Sorma bana sakın kimsin sen diye
Yakının değilim lakin sana yaban değilim
Bir sevda çekerim asırlardır üzerimde
Dünya yükünü çeken köhne saban değilim

Ne kokunu biliyorum senin ne de adını
Ne babalık zevkini biliyorum ne evlat tadını
Bir başka ilkimde dolduracaksın miadını
Edineceğin yurt, gezeceğin oban değilim

Çıkıp biz de seninle bir mayıs kırlara
Doysaydık sümbüllerden gelen ıtırlara
Bütün hayaller artık saklandı satırlara
Sen benim oğlumsun, ben baban değilim

Bursa'ya Özlem

Değişmem güldüğüm yıllara burada
Sende hıçkırıkla aldığım bir nefesi
Bülbül gibi göçsem bir erguvan dalında
Terk edip ben de bu kardan kafesi

Ne yerine cihanda başka şehir koyulur
Ne de sende geçen ömre doyulur
Belki bu yüzden minarelerinden duyulur
Hala ecdâdın bin yıllık o gür sesi

Şimdi sevda çekenler gibi yüreğim elemdedir
Bedenim başka, ruhum bambaşka alemdedir
Toprağına bakmayan iki gözüm nemdedir.
Senden uzakta olmaz gönlümün eğlencesi

Buralar bana çöl, buralar çok ıssız,
Gündüzü senin akşamından ışıksız
Bu şehirde hatıralarımla bir ben varız
Sanki bizden başka yok hiç kimsesi

Kimler arşınlamadı bitmeyesi yollarını
Kimler hasretinle tüketti nice yıllarını
Benim de üzerime uzat o yeşil dallarını
Şefkatle sarsın beni ulu çınarlarının gölgesi

"Varır elbet her şey" der arifân olacağına
Lakin, kaç asır sürer buradan kavuşmak sıcağına
Bir gün beni de bilmem alır mısın kucağına
Sen gurbet kuşlarının o iffetli annesi

Toprağına ipekten rahmet yağar yağmurda
Sırr-ı Hâlik görünür sende bir avuç çamurda
Yaşamak kıyam ile durmak ise huzurda
Bursa olmalı insanın pâyinde seccâdesi

Birine

Diğer kusurların bağlamaz bizi
Ama insanlıkta tamam değilsin
Ahlakta, edepte daha toysun da
Şerefsizlikte hiç de ham değilsin

Senden öğrendik kötü insan neymiş
Şeytana edilen salih iman neymiş
Sen fark ettirdin ahir zaman neymiş
İblisin dahi kuracağı nizam değilsin

Nasıl aziz sandılar senin gibi zelili
Her davranışın melanetinin delili
Sen ki ahir zamanın Ebu Cehili,
Cemaatin var ama imam değilsin

Herkesle ettin de böyle kötü arayı
Paylaştın iblisle kötülükte sırayı
Bırak kâşaneleri, bırak sarayı
Öküzün dahi s.çacağı dam değilsin

Ağzımı bedduadan senelerce sakındım
Gönül lisânı ile yalnız hakka yakındım
Beni de isyan ettirdin vallahi tükendim
Bir mel'un itsin ancak, adam değilsin.