Kabülümsün

Ben gururumu yolunda un ufak ettim ezelden
Gururum bir daha kırılsa da gel kabülümsün
Dostlar hoş bakmasalar da ettiğim yeminden
Anam babam buna darılsa da gel kabülümsün

Gelinliğinin beyazı bana kısmet olmasa da
Elinde çeyiz diye bir kuru nimet olmasa da
Güzel gözlerinden başka bir ziynet olmasa da
Hanem ortadan ikiye yarılsa da gel kabulümsün

Bilmiyorum kaç senedir hayalini kurduğum
Pişmanlıktan başımı duvarlara vurduğum
Çoktur huzurunda el pençe durduğum
Gönlüm böyle yorulsa da gel kabülümsün

Çıkarız bir daha sonu bilinmez bir yola
Hakka sığınmaktır aşkta vacip olan kula
Yorulursak kabirde bir mahşerlik mola
Yolundan kabre varılsa da gel kabulümsün

Yuva diye başka bir kapının kadını olmuşsan da
Bir zaman saadeti o yuvanın içinde  bulmuşsan da
Aşktan başka bir sevgiyle tamamen dolmuşsan da
Bir melek anne diye sarılsa da gel kabülümsün

Zarar

Nicedir sana tek kelam etmedim
Edebimdir, ar ederim bilemezsin
Yıllardır gönülden gülmedim amma
Olmayan saadeti  var ederim bilemezsin

Ne talihimin körünü ne bahtımın karasını
Ne gönlümün geçmeyen hasret yarasını
Seninle cennetle cehennemin arasını
Kendime nasıl yer ederim bilemezsin

Saçlarımı mesken etti aklar bir bir
Ki her telinde ne acılar saklar bir bir
Açılır her gece şu ufuklar bir bir
Sabahları nasıl zor ederim bilemezsin

Seninle ne mutlu demlerimiz vardı
Her günümüz ömrümüzde ilkbahardı
Ne vakit seni eller eş diye sardı
O günden beri ah-u zar ederim bilemezsin

Duydum ki bir can daha eklenmiş canına
İmrendim doğmadan o mübareğin kanına
Şimdilerde göğsümün tam sol yanına
Düşen koru nasıl kar ederim bilemezsin

Sensiz saadeti kaderime yazmamış yazan
Beklemem o yüzden mesut geçecek bir an
Böyleymiş dünyada benim için imtihan
Bu sınavda nasıl zarar ederim bilemezsin

İKİ CAN

Bende sevdanın meali sendeki can.

Bende manasız sensiz, tendeki can.

Sen de; nasıl acımasın şimdi bu can?

Bende can kalmadı, sende iki can...